ගෙන්දගම් මහා පොළව
උඩ දැවෙන කර අව්ව
කොයි තරම් පිච්චුවද
එක හිතින් පෙම් කරපු
තනි හිතක්....
......දන්නවා නම්
සිනහවක් හොයාගෙන
මග යද්දී පිපාසෙට
ඇද හැලුණු කඳුළු වැහි
සියොළඟම දවපු හැටි
......දන්නවා නම්....
මහා හුගක් ළඟ ඉන්න
අද ඉඳන්
තව හුඟක් ළඟ ඉන්න
හෙටක් ගැන
විතරක්ම හිතන
තනි හිතකට
දෙන්නේ නැහැ ගින්දර
අතීතෙන් අවුළුවන ....
පිච්චෙන්න
ටිකෙන් ටික
ආයෙමත් ආයෙමත්
හිතලාම නිවෙද්දීත්
ආයෙමත්
ආයෙමත්
හුරු වෙන්න පුළුවන්
කමක් නැහැ....
පුච්චන්න
ආයෙමත්
ආයෙමත්
නිවෙන්නට තරම්
මහා හුඟක් සිසිලසක්
ගලන මහ සෙනෙහසක්
ලැබෙන නිසාවෙන්
පෙර කරපු පිනකින්....
-පොඩී-
2015 මැයි 4
No comments:
Post a Comment