සටහන්

Monday, September 26, 2016

මං එහෙමයි... ඒ මගේ හැටි ;)


මං මහම මහ ඉරිසියාකාරියෙක් නුඹව මං ළඟ තියාගන්නම හීනෙනුත් හීන කඳු ගහන මහම මහ ලෝබයෙක් මං මහම මහ බොරු චණ්ඩියෙක් නුඹව ඉඹගෙන යන්න එන හුලඟටත් ග්ර්ර්ර් කියන මහම මහ මෝඩියක් මං කාටත්ම වැඩියෙන් පිං කරපු මනුස්ස දුවෙක් නුඹේ හිතුවිලි ඇතුලේ සෙනේ සුවඳින් හුස්ම අරගෙන ජීවිතේ ජීවත් වෙන්න වාසනා කරපු ආත්මෙක අයිතිකාරියක් මං....

-පොඩී-
2016 සැප්තැම්බර් 26




කියවන්න...

හංගපු ලියුම් 02



දවසක් දෙකක් නෙමේ ජීවිතයකටත් වඩා දුර යන බැදීමක් කියන්නේ නිවනක්. 

නිවනක් නිදහසක් එක්ක ජීවත් වෙනවා කියන්නේ වාසනාවක්.

ඒ වාසනාව හැමෝටම ලැබෙන්නෙත් නෑ. ලැබෙන සමහරු ඒ ගැන හරි හමන් තේරුමකුත් නෑ.

දවසක් දෙකක් නෙමේ. හැම විනාඩියක් තප්පරයක්ම සතුටක් හිනාවක් පිරුණු ජීවිතයක් ලැබෙන්න ආත්ම ගානක් පිං කරන්න ඕන.

බොහොමයක් වෙලාවට අපි කරන ලොකුම වැරැද්ද අපි ආස අපිට ඕන දෙයක් පස්සේ දුවගෙන යන එක. 

පුංචි කාලේ සමනල්ලු අල්ලන්න දුවනවා වගේ.

හැබැයි අපිට අමතක වෙනවා සමනල්ලු අපි ගාව ඉන්න කැමති නෑ කියල. අපි අපිට ආස නිසා සමනලයෙක් අල්ලගෙන බලෙන් හිර කරගෙන තියාගත්තම අපිට ඕනි දේ ලැබුණට ඌට ඕනි අපෙන් ඈතට ඈතට ඉගිල්ලිලා යන්න.

සමහරවිට පුංචි දවස්වල වුණත් අපි අපිට ආස නැති සමනල්ලු පස්සේ එළවන් යද්දී අපිට ආදරේ අපි ගාවම ඉන්න ආස පපියා අපි පස්සේ එන්නැති. අපිට ඌව බලන්න අමතක වෙන්න ඇති.

හෝම්ස් කියනවා ඉතිහාසේ ආය ආය වෙනවා කියල. පොඩි උන් වගේ සමනල්ලු පස්සේ දිව්වේ නැති වුනාට අපි නාකි වෙනකම්ම කරන්නේ ඔය වැරද්ද්දමනේ.

අපිට ඕනේ දේවල් පස්සේ දුවලා අපිව ඕනි අයව මග ඇර ගන්නවා.

ඒකයි පොඩි හැමදාම කියන්නේ  " ඔයා ආස කෙනෙක් ළඟ නෙමේ. ඔයාට ආස කෙනෙක් ළඟ නතර වෙන්න. ඔයාට ආස කෙනා මුණ ගැහෙනකම් ඔයා ආස මෙහෙමයි මෙහෙමයි කියලා සාම්පල් චරිත හදාගන්නේ නැතුව ඉන්න. 

මොකද අර හදපු අච්චු ඇතුලට මිනිස්සු දාන්න ගියාම කෑලි කපලා අයින් කරන්න වෙනවා. හිස් තැන් අස් කොන් අඩු පාඩු ඉතුරු වෙනවා. එතකොට පසුතැවීමක්. අපරාදෙනේ ඉතිං... 

ඔයාට ආස කෙනා හමු වුණාම ඒ විදියට ඔයා ආස චරිතේ හදාගත්තාම කිසි අඩුවක් නෑ. කිසි පසු තැවීමක් නෑ. "

එහම හරිම හරි තැන නතර වුණහම, ඒක හුගාක් දැනෙනවා. මහා විසාල වටිනාකමක්... මෙච්චරක් කියන්න බැරි තමන්ගේ කමක්.. ඔයාගේ ඇස් ගාව පොඩිට දැනෙනවා වගේ... පහු පහු වෙද්දී තව තව වැඩිවෙන මගේ කමක් ඒක... 

අන්න එහෙමයි හුස්මත් එක්ක ජීවත් වෙද්දී. හුස්මෙන් හුස්ම ජීවිතේ දැනෙද්දී. 

නිවනයි... නිදහසයි... :)

- පොඩී -
2016 සැප්තැම්බර් 26


කියවන්න...

Saturday, September 10, 2016

හංගපු ලියුම් 01





ආදරේ කියන්නෙ මොකක්ද මොකක්ද කියලා හොයන් යද්දි අපිට ඒ තනි වචනෙට පොතක් ලියන්න තරම් දිග තේරුම් මුණ ගැහෙනව. එච්චරක් නෙමේ සමහර සිද්දි නිසා හිතාගෙන ඉන්න දේවල් වෙනස් වෙනවා. ප්‍රතිපත්ති අලුත් කරන්න වෙනවා. වෙනස් විදියට ජීවිතේ පිළිගන්න සිද්ද වෙනවා.

ඔය හැමේකක්ම අතරේ අපි තැනක නතර වෙනවා.. 

එතන ජීවිතේට පහසුවක් දැනෙන තැනක්. ජීවත් වෙන්න හිතෙන තැනක්. බලාපොරොත්තු වලට හීන වලට පාට පොවන තැනක්.

ආං ඒ තැන හම්බෙන්නෙ නම් අහම්බෙන් කියලා මං දැනගෙන හිටිය. හැබැයි ඒ ඔයා වෙයි කියලා අවුරුදු තුනකට කලින් නිකමට වත් හිතුනේම නෑ..

ඔව් දැන් අවුරුදුම තුනක් වෙන්න එනවා.. මගේ දිග කතන්දරයි.. ඔයාගෙ වචන නැති ඇස් වලිනුයි හුස්ම වලිනුයි පිරුණු කතන්දරයි පිරුණු අපේ පොත දැන් හරි ලොකුයි.. ආපහු පෙරල පෙරලා බලද්දි මොකක්ද සතුටක් දැනෙනවා..

සමහර තැන් වල කදුළු නැතුවාම නෙමෙයි.. ඒත් මේ ආපු පාර ලස්සනයි.. තව හුගක් දුර හදන් යන්න පුලුවන් කියලා Life Time Warrenty යක් දෙන්න පුලුවන් උඩ පැනලා කරණමකුත් ගහලා...

මං ලියුම් ලිව්වෙම නෑ. එකක් ලිව්වද මන්ද.. ලියපුවත් හැංගුවා.. නැත්නම් පිච්චුවා... ඇයි ලියල හංගන්නේ ?? කීප දෙනෙක්ම අහල තියනවා..

හංගපු ලියුම් මතක මතක හැටියෙන් ලියල දාන්න හිතුවා.. ;)

දූවිලි පිහලා සුද්ද බුද්ද කරලා ගත්තම හචිස් දෙක තුනකින් නවතින්නේ නෑ .. අහේතුවට ඇස් දෙකත් චුට්ටක් තෙමෙනවා...

ගෑණු සතුටටත් අඬනවා... දුකටත් අඬනවා... කඳුළු කියන්නේ එහම දෙයක්  Hybrid ;)  User Friendly...

එදා අහස අඬනවා... දිගටම අඬ අඬා හිටපු එකියෙක් ' මේ මං අඬන්නේ නෑ' කියලා විරිත්තුවා... හැබැයි අහස දැනන් හිටියා මේකි දැන් ඇඩුව ඇති කියලා. ඉතිං ගහක් අයිනේ පාරක් අයිනේ වැවක් ළඟට තරුවක් ගෙනල්ල අහස අලුත් කතාවක් ලියන්න ගත්තා. 

ඒක ලස්සන පටන් ගැන්මක්.. අහසක්, වතුරක්, ගහක්, තරුවක් ඔය ඔක්කොම එක තැන කියන්නේ ඉවරක් නැති මහා නිදහසක් ! නිවනක් ! ආදරයක් !


-පොඩී-
2016 සැප්තැම්බර් 11









කියවන්න...

මට ඇහෙන්න හිනා වෙන්න .....


කදුලු ඇතත් මග හරිමින්
මං ආසයි හිනා වෙන්න
ඊටත් වැඩියෙන් ආසයි
නුඹේ හිනාවක් බලන්න

හැම හීනෙම දිලිහෙන එක
තරුව නුඹම බව කියන්න
ආසයි මං එතකොට නුඹ
හුස්ම ගන්න හඬ අහන්න

පපු ගැඹුරෙන් එන හුස්මක
මගේ පණ ටික හිර කරන්න
තරහක් නෑ ආදරයේ 
පුංචි හිදැස් තියාගන්න

ඒ අස්සෙන් ඉඳල හිටල
අත හැරි කඳුලැලි බලන්න
අනේ එපා ඒ කඳුලට
ආය එන්න මග කියන්න

සුසුම් පිරුණු ආ මග දිග
බලා ඉඳන් හිනාවෙන්න
ආයෙත් නෑ එහෙම දවස්
දිවුරන්නම් හිතට ගන්න

මට ඇහෙන්න හිනාවෙන්න
හිත පිරෙන්න හීන දෙන්න
තියන තරම් මේ ඔක්කොම
සෙනෙහස ළඟ හුස්ම ගන්න


-පොඩී-
2016 සැප්තැම්බර් 11





කියවන්න...
Designed By Blogger Themes